QUICK START - jak zacząć?

otwórz menu po lewej stronie:


wybierz podstronę:


Wirtualne urządzenie w 4 krokach:

Jeżeli jeszcze nie pobraliście i nie zainstalowaliście Państwo programu Simultus prosimy przejść do sekcji DOWNLOAD I INSTALACJA.

Przykładowy proces budowania modelu symulacyjnego przedstawiono równeż na poniższym filmie instruktażowym (oglądaj film):

v2
 

Zapraszamy do zapoznania się z całym kursem obsługi program Simultus ( link ).

Zapraszamy również na kursy w formie WEBINARIÓW. Nagrania archiwalne są dostępne pod poniższymi linkami:

- Webinar #7 Poznaj nowy program do symulacji układów automatyki Simultus

- Webinar #10 Simultus dla edukacji - modele wirtualnych stanowisk edukacyjnych

- wszystkie Webinaria firmy Multiprojekt - playlista


Pełny model urzadzenia, który może być stosowany w symulacji składa się z poniższych 4 elementów:

      A. wizualizacja 3D
      B. model kinematyczny
      C. model matematyczny
      D. program sterujący PLC





A. Wizualizacja 3D

krok A-1:
stworzenie modelu w programie CAD (np. FreeCAD) lub pobranie modelu 3D gotowego urządzenia ze strony producenta.

krok A-2:
konwersja modelu do formatu STL w programie CAD (np. FreeCAD).
Na filmie (oglądaj film) pokazano jak w ciągu kilku minut, w prosty sposób, bez znajomości obsługi programu FreeCAD konwertować pliki do formatu STL.

krok A-3:
import modelu do programu Simultus EDU - przycisk [STL import] w oknie wizualizacji 3D



Importowane modele będą widoczne na liście u dołu po lewej stronie ekranu wizuaizacji 3D oraz w widoku 3D jako bryły.

krok A-4:
ustawienie brył 3D wg wymagań projektu
Menu po prawej stronie ekranu wizualizacji 3D jest widoczne po zaznaczeniu obiektu na liście.



B. Model kinematyczny

krok B-1:
dodanie ruchomych układów współrzędnych - przycisk [dodaj 6DOF_AXIS]
Układom mozna nadać własną nazwę.

krok B-2:
określenie zależności między układami współrzędnych
Przeciągnięcie i połączenie układów w drzewku po lewej stronie ekranu wizualizacji 3D:

krok B-3:
przypisanie brył do układów współrzędnych
Przeciągnięcie i połączenie bryl 3D do układów w drzewku po lewej stronie ekranu wizualizacji 3D



UWAGA:
- Osie układów współrzędnych są w trzech kolorach: X - czerwony (RED), Y - zielony (GREEN), Z - niebieski (BLUE)
- W menu górnym znajduje się przycisk blokowania edycji drzewka zależności kinematycznych:
- brak blokady
- blokada edycji drzewka aktywna
- aby przestawić bryły lub układy współrzędnych należy przeciągnąć je myszką klikając i przytrzymując myszkę w obszarze kwadracika po lewej stronie:



W poniższym przykładzie:
- Bryła 'moduł długi Hiwin podstawa.stl' nie została przypisana do żadnego układu współrzędnych ponieważ ma być związana z układem nieruchomym.
- 'Moduł długi Hiwin wózek.stl' oraz 'modul Hiwin 2 os podstawa.stl' będa się poruszały razem z układem współrzędnych o nazwie 'oś pozioma'.
- Układ 'oś pionowa' będzie się poruszał razem z układem 'oś pozioma' ponieważ jest do niego dołączony na co wskazuje linia łącząca środki tych układów oraz struktura utworzonego drzewka.
- 'Moduł Hiwin 2 os wozek.stl' jako jedyny jest dołączony do układu współrzędnych 'oś pionowa' ponieważ będzie się poruszał razem w tym układem
- W efekcie takiej konfiguracji 'moduł Hiwin 2 os wozek.stl' będzie się poruszał zarówno względem osi poziomej jak i osi pionowej.
- Układy współrzędnych 'oś pozioma' oraz 'oś pionowa' mogą być teraz niezależnie przemieszczane wzdłuż lub obracane wokół dowolnej osi z tym, że ruch układu 'oś pionowa' jest złożeniem ruchu tej osi oraz osi 'oś pozioma'.
- Sterowanie układami współrzędnych odbywa się poprzez opisane dalej bloki funkcyjne, ale układy te można wstępnie ustawiać korzystając z menu po prawej stronie ekranu wizualizacji (widoczne po zaznaczeniu układu)



krok B-4:
włączenie symulacji 3D
Przycisk [SIM] w górnym menu ekranu widoku 3D.

C. Model matematyczny

krok C-1:
wstawienie bloków funkcyjnych '6DOF_AXIS' na diagram

krok C-2:
przypisanie układów współrzędnych do bloków funkcyjnych '6DOF_AXIS'
Właściwości bloku funkcyjnego po lewej stronie ekranu diagramu bloków funkcyjnych są widoczne po zaznaczeniu danego bloku.



krok C-3:
dołączenie sygnałów sterujących do bloków funkcyjnych oraz innych zależności matematycznych definiowanych przy pomocy odpowiednio połączonych bloków funkcyjnych.
w przykładzie:
- zastrosowano bloki SLIDER do sterowania położeniem układów współrzędnych
- SLIDER 'pozycja 1 [mm]' jest dołączony do wejścia 'Y' bloku 6DOF_AXIS połączonego z układem współrzędnych 'oś pozioma' ponieważ ten układ ma się poruszać w osi Y



- SLIDER 'pozycja 2 [mm]' jest dołączony do wejścia 'Z' bloku 6DOF_AXIS połączonego z układem współrzędnych 'oś pionowa' ponieważ ten układ ma się poruszać w osi Z

krok C-4:
załączenie symulacji przyciskiem SIM z menu górnego ekranu widoku diagramu bloków funkcyjnych:


D. Program sterujący PLC

krok D-1:
konfiguracja połączenia ze sterownikiem PLC FATEK (tylko najnowsze wersje programu WinProLadder prawidłowo współpracują z programem Simultus: download WinProLadder):

w drzewku projektu dodać sterownik PLC FATEK



edytować właściwości PLC FATEK wpisując adres IP i port jak poniżej:



krok D-2:
wstawić na diagram i skonfigurować bloki funkcyjne pozwalające na wymianę danych ze sterownikiem PLC FATEK



UWAGA: Każda wersja programu posiada inne ograniczenia związane z liczbą we/wy sterownika PLC, które można podłączyć do symulacji. W trakcie tworzenia programu liczba wejść, wyjść i rejestrów nie jest liczona. Odpowiedni komunikat pojawi się dopiero po próbie uruchomienia symulacji lub kompilacji programu.

skonfigurować jego właściwości



w powyższym przykładzie:

- wybrano blok do aktywowania stanu wejść fizycznych X w sterowniku PLC
- Adres = 0 - początkowy adres wejścia X = 0 (czyli wejście fizyczne X0)
- Rozmiar = 4 - do PLC będą wysyłane 4 kolejne stany wejść (X0, X1, X2 oraz X3)
- Urządzenie = 1 - wybrano urządzenie nr 1 (z drzewka)

krok D-3:
W programie WinProLadder utworzyć program sterownika przy pomocy języka drabinkowego

krok D-4:
uruchomić symulację sterownika PLC:



krok D-5:
przełączyć sterownik w tryb RUN



ustawienia symulacji (Setup Simulation) powinny być skonfigurowane jak poniżej:

          

Efekt końcowy przykładu:

Sugerujemy zapoznanie się z podrozdziałami Działanie programu oraz Okno główne programu, w którym znaduje się opis najważniejszych elementów menu.